- ἄσημον
- ἄσημοςwithout markmasc/fem acc sgἄσημοςwithout markneut nom/voc/acc sgἀσήμωνmasc/fem voc sgἀσήμωνneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἄσημον
Look at other dictionaries:
ARGENTEA Regio — ἀργυρῆ χώρα, sicut et Aurea, χρυσῆ, duae regiones in India extra Gangem vocabantur, non quod solum haberent argenteum, aureumque, ut nonnulli nugantur, sed quod his metallis fertiles eslent. De Argentea clare Ptol. in descr. Indiae. ulter. Τῆς δὲ … Hofmann J. Lexicon universale
ASEMA tunica — Graece ἄσημος, dicta apud Romanos quae clavis carebat: σημεῖον enim clavus vestis, σημειωταὶ clavata: vestes vocabantur, monente Casaubonô; et χιτῶνας πλατυσήμους, tunicas laticlavi, apud Strab. l. 2. reddit Ferrarius. Lamprid. in Alexandro, c.… … Hofmann J. Lexicon universale
ARGENTUM Factum — h. e. signatum, τῷ ἀσήμῳ opponitur, et pecuniam denotat, Manilius. l. 4. Et facti mercator erit per utrinque metalli; i. e. argenti vel aeris, quod utrinque signatum est. Graeci enim veteres ἄργυρον dixêre argentum non signatum, quod in nummis… … Hofmann J. Lexicon universale
PROBO (in) et aspero solvere — in PROBO et aspero solvere apud Senecam, Ep. 19. est in proba et bonae notae moneta solvere. Latini enim nummum probum et asperum vocant, pecuniam probe et exprese signatam, quam Graeci ἀργόριον δόκιμον et ἐπίσημον dicunt. Quemadmodum contra… … Hofmann J. Lexicon universale
άσημος — η, ο (AM ἄσημος, ον) [σήμα] 1. ο ασήμαντος, ο άγνωστος 2. (για αιγοπρόβατα και βόδια) αυτός που δεν είναι σημαδεμένος, που δεν έχει σημαδευτεί με διακριτικό σημείο αρχ. μσν. ως ουσ. τὸ ἄσημον το ασήμι, ο άργυρος αρχ. 1. ο άργυρος ή ο χρυσός που… … Dictionary of Greek
ασήμι — Ονομασία δύο οικισμών. 1. Μεγάλος ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 290 μ., 1.215 κάτ.) στην πρώην επαρχία Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Κόφινα. 2. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 320 μ., 14 κάτ.) στην πρώην επαρχία… … Dictionary of Greek
πιάτοις — Α (κατά τον Ησύχ.) «τὸ ἄσημον ἀργύριον» … Dictionary of Greek
πνεύμα — ατος, το / πνεῡμα, ΝΜΑ, και πνέμα Ν 1. η ψυχή και οι λειτουργίες της, ο ψυχικός κόσμος, σε αντιδιαστολή προς τη σάρκα, την ύλη και τον υλικό κόσμο 2. ο νους και οι ικανότητές του, η ευφυΐα, ο λόγος 3. καθετί το άυλο, το ασύλληπτο με τις αισθήσεις … Dictionary of Greek
